صراحی

عکس ادی آدامز یکی از سه عکسی بود که جنگ ویتنام را به پایان برد. در این تصویر ژنرال لیون، یک ویتکنگی را اعدام خیابانی می‌کند. چشمان مظلوم ویتکنگی  که با دستان بسته مرگ را انتظار می‌کشد و سربازی که به همه پشت کرده و شخصا تصمیم به زندگی یا مرگ یک انسان می‌گیرد؛ جامعه آمریکا را تحت تاثیر قرار داد. در مورد این عکس بسیار نوشته‌اند که چرا آقای آدامز به جای چکاندن شاتر دوربین خود، جلوی چکاندن ماشه تفنگ را نمی‌گیرد. که آدامز در جواب گفته بود بر فرض توانستن، اگر چنین کاری می‌کرده است؛ فقط جلوی کشته شدن یک نفر را گرفته. در صورتی که وی با ثبت تصویر و کشاندن ملت آمریکا به راهپیمائی‌های ضد جنگ، جلوی کشته شدن هزاران نفر را گرفته است. بعدها ژنرال لیون در نامه‌ای برای آدامز نوشت که من با چکاندن ماشه، آن ویتکنگی را کشتم. در حالیکه تو هم با چکاندن شاتر من را کشتی. بدون این‌که بدانی آیا آن ویتکنگی مقصر بود یا خیر!