عکس‌ها همیشه شاهدان ابدی تاریخ بوده‌اند. اما در ورای صامت بودن‌شان و در پشت تمام صحنه‌پردازی‌ها و سندسازی‌های تاریخی عکس‌های خبری، این چشم سوژه‌هاست که زبان می‌گشایند و حقیقت را عیان می‌سازد. عکس فوق مربوط به مدرسه دخترانه عصمتیه شیراز است. تاریخ عکس مربوط می‌شود به سال 1314 ه.ش. همان سالی که رضاخان قلدر به تاسی از آتاتورک، پوشش زنان ایرانی را چون دملی دانست که باید با نیشتر آن را از بین برد. این عکس شاید برای عرض ارادت بر شاه دیکتاتور آن زمان گرفته شده است. ولی در ورای آن، این چشمان دختران معصوم است که حقیقت را نمایان می‌کند و از غمی سخن می‌گوید که در تک‌تک چشمان سوژه‌ها موج می‌زند. دختران این عکس با حکم رضاخانی متمدن شده‌اند ولی غم چهره‌شان می‌گوید که آنها را گوئی به مسلخ می‌برند. آنها خوشبخت نیستند. اکنون 76 سال از آن روز گذشته است و تاریخ می‌گوید که رضاشاه و فرزندش با تکیه بر قذاق‌ها و شعبان بی‌مخ‌هایشان نتوانستند زن ایرانی را وادار به سر فرود آوردن در مقابل بینش کجشان کنند و اکنون در سال 1390، حکومت، دختران ایران را از حیوانات وحشی درنده‌تر می‌پندارد و دوباره بر پایه‌ی قدرت بی‌حصرش می‌خواهد پوشینه بر سر دختران و زنان این مملکت کنند.